ze względu na ich - w moim przypadku - nieprzydatność.
Ponadto, dla odmiany czasem potrzeba mi więcej miejsca w bagażniku,
no i w końcu - szkoda wozić stale w aucie niepotrzebne obciążenie.
Poniżej parę uwag - jakby ktoś chciał powtarzać.
Każdy z tych foteli jest przykręcony do podłogi 4 śrubami M10 o twardości 10,9 na klucz 16 .
By się dostać do 2 przednich, trzeba odspoić od dln. cz. fotela plastikową maskownicę.
Jest ona mocowana po obu stronach plastikowymi: zatrzaskiem oraz wsuwką, okutą metalową spinką.
Przemawianie do maskownicy siłom (bez godności, ale z wyczuciem), pozwala ją bez uszkodzeń wyluzować spod fotela.
Wszystkie śruby są wkręcone na wylot do podłogi, tak że ich blisko 1cm wystaje w dół od strony podwozia.
Upływ lat i brak osłony powoduje korozję końcówek śrub (mimo, że były chyba cynkowane) co prowadzi
do (rosnących) trudności w miarę ich wykręcania. Olej penetrujący od góry i od dołu (tam gdzie
jest dostęp), wielokrotne obracanie w obie strony i niezła dawka siły w końcu robią swoje.
Odkręcanie tln. śrub jest trudniejsze, jak chodzi o dostęp, ale klucz z przedłużką umożliwia
wykorzystanie do tego - szpary m. postawionym oparciem fotela a brzegiem pokrywy schowka.
Gwinty otworów po śrubach pokryłem woskiem konserwacyjnym w sparyu (Tectyl ML)
i wypełniłem małymi kawałkami gąbki nasyconej tymże woskiem, żeby je zaślepić
i zabezpieczyć na wypadek gdyby potrzebne byłoby kiedyś przywrócenie foteli.
Warto też w tym celu kupić komplet nowych śrub (o ww twardości).
Odkręcone fotele wychodzą wraz ze swoimi środkowym klamrami na pasy, więc
pozostaje po nich - wprawdzie nierówna - ale pozbawiona występów dość duża,
dodatkowa przestrzeń ładunkowa, cbdo
(mam nawet kilka) 
